Discretiva

  praedicentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

praedicentur

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praedicentur tertia singularis praesens passiva coniunctivus praedicō (praedicāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /prae̯̯.diˈken.tur/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·di·cen·tur — morphologica: prae-dic-entur

praedīcentur

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
praedīcentur tertia singularis futurum passiva indicativus praedīcō (praedīcere)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /prae̯̯.diːˈken.tur/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·dī·cen·tur — morphologica: prae-dic-entur

Loci

+/-
Raimundus Lullus
1232–1316
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XIII. (1292 p.C.n.)

  • Qui autem vult destruere vitium, faciat de eo subiectum, et praedicentur de ipso contraria principiorum huius Artis, dicendo sic: Crudelitas est mala; crudelitas quantum est magna, tantum est mala; et quantum est durabilis, tantum est mala et periculosa, et cetera. —Ars magna, generalis et ultima Raimundi Lulli [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Raimundus Lullus (Catalane: Ramon Llull) - Ars magna, generalis et ultima. (Universitas Turicensis): decima pars. 14: De applicatione ad centum formas  — praedicentur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: praedicentur.