praedici

Discretiva

praedici dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
praedīcī	—	praesens	passiva	infinitivus	praedīcō (praedīcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯ˈdiːkiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·dī·cī — morphologica: prae-dic-i

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• corpus obesum levant onere sensim ad maciem reducenti<bus> isdem foliis cum vino tritis ad virium portionem, ita ut puero V folia III cyathis diribeantur, robustioribus VII folia quinis vini. non omittendum ramenta eius et scobem a quibusdam cavenda praedici. —Naturalis historia Plinii