praedicit

Discretiva

praedicit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
praedīcit	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	praedīcō (praedīcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /prae̯̯ˈdiːkit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: prae·dī·cit — morphologica: prae-dic-it

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• excubias habent nocturnis temporibus lapillum pede sustinentes, qui laxatus somno et decidens indiligentiam coarguat; ceterae dormiunt, capite subter alam condito alternis pedibus insistentes. dux erecto providet collo ac praedicit. —Naturalis historia Plinii