praedictis
Discretiva
praedictis dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
praedictīs | casus dativus pluralis | participii praedictus |
praedictīs | casus ablativus pluralis | participii praedictus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /prae̯̯ˈdiktiːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prae·dic·tīs — morphologica: prae-dict-is
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius, cap. 4, [27] — praedictis
- ↑ Vicicitatio: praedictis.