Discretiva

  praesenti dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

+/-

Formae affines

+/-

praesentī

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Modus flexurae originis
praesentī casus dativus singularis participii praesēns
praesentī casus dativus singularis substantivi praesēns
praesentī casus ablativus singularis adiectivi praesēns
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /prae̯ˈsentiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: prae·sen·tī — morphologica: praes-ent-i

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • contra rabiosi quoque canis morsum nuclei a ieiuno homine commanducati inlitique praesenti remedio esse dicuntur. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIII, cap. 77, [149] — praesenti
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: praesenti.