probanti

Discretiva

probanti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

probantī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
probantī	casus dativus singularis	participii probāns
probantī	casus ablativus singularis	adiectivi probāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /proˈbantiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pro·ban·tī — morphologica: form-ant-i

Italice

formanti

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
probanti	forma pluralis	adiectivi probante

Appellatio pronuntiatusque

API: /proˈbanti/

Syllabificatio phonetica: pro·ban·ti — morphologica: prob-anti

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Sed tamen hoc evenit, ut in vulgus insipientium opinio valeat honestatis, cum ipsam videre non possint. Itaque fama et multitudinis iudicio moventur, cum id honestum putent quod a plerisque laudetur. Te autem, si in oculis sis multitudinis, tamen eius iudicio stare nolim nec, quod illa putet, idem putare pulcherrimum. Tuo tibi iudicio est utendum; tibi si recta probanti placebis, tum non modo tete viceris, quod paulo ante praecipiebam, sed omnes et omnia. —Tusculanae disputationes Ciceronis