probasti

Discretiva

probasti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
probāstī	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	probō (probāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /proˈbaːs.tiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pro·bās·tī — morphologica: proba[v-i]sti

Formae aliae

• probāvistī

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

• At enim frumentum Centuripinorum et Agrigentinorum et non nullorum fortasse praeterea probasti et his populis pecuniam dissolvisti. Sint sane aliquae civitates in eo numero, quarum frumentum improbare nolueris; quid tandem? his civitatibus omnisne pecunia quae pro frumento debita est dissoluta est? —In C. Verrem actio secunda Ciceronis