probavit
Discretiva
probavit dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
probāvit | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | probō (probāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /proˈbaːwit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pro·bā·vit — morphologica: probav-it
Loci
+/-Aulus Gellius ca. 130-170 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber tertius. Capitulum III, [3] — probavit
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: probavit.