prolatura
Discretiva
prolatura dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
prōlātūra +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
prōlātūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii prōlātūrus |
prōlātūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii prōlātūrus |
prōlātūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii prōlātūrus |
prōlātūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii prōlātūrus |
prōlātūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii prōlātūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /proːlaːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·lā·tū·ra — morphologica: pro-lat-ur-a
prōlātūrā +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
prōlātūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii prōlātūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /proːlaːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: prō·lā·tū·rā — morphologica: pro-lat-ur-a