publici
Discretiva
publici dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-pūblicī
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
pūblicī | casus genitivus singularis | substantivi pūblicum |
pūblicī | casus genitivus singularis · genus masculinum | adiectivi pūblicus |
pūblicī | casus genitivus singularis · genus neutrum | adiectivi pūblicus |
pūblicī | casus nominativus pluralis · genus masculinum | adiectivi pūblicus |
pūblicī | casus vocativus pluralis · genus masculinum | adiectivi pūblicus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈpuːblikiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pū·bli·cī — morphologica: public-i
publici
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
publici | secunda singularis | praesens | activa | indicativus | publica |
publici | secunda singularis | praesens | activa | coniunctivus | publica |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
publici | casus nominativus/accusativus pluralis · genus masculinum | adiectivi public |
publici | casus genitivus/dativus pluralis · genus masculinum | adiectivi public |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈpubliʧʲ/ - Syllabificatio phonetica: pu·blici — morphologica: public-i
publici
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
publici | forma pluralis | substantivi publico |
publici | forma pluralis · genus masculinum | adiectivi publico |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈpubliʧi/ - Syllabificatio phonetica: pu·bli·ci — morphologica: public-i