Discretiva

  puellarum dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
puellārum casus genitivus pluralis substantivi puella

Appellatio +/-

 API: /pu.elˈlaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·el·lā·rum — morphologica: puell-arum

Loci +/-

Gaius Valerius Catullus
-87…-54
P. Ovidius Naso
-42…+18
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Quintus Curtius Rufus
fl. 50
Marcus Valerius Martialis
40-103
Apuleius
ca. 125-170
Aulus Gellius
ca. 130-180
Caelius Aurelianus
fl. 400
Hildegardis Bingensis
1098-1179
class.class.class.IIIIIIVXII

Latinitas Romana

class.

  • Salax taberna vosque contubernales,
a pilleatis nona fratribus pila,
solis putatis esse mentulas vobis,
solis licere, quicquid est puellarum,
confutuere et putare ceteros hircos?
an, continenter quod sedetis insulsi
centum an ducenti, non putatis ausurum
me una ducentos irrumare sessores? —Carmina Catulli [1][2]

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • Ulmus amat vitem, vitis non deserit ulmum;
separor a domina cur ego saepe mea?
at mihi te comitem iuraras usque futuram –
per me perque oculos, sidera nostra, tuos!
verba puellarum, foliis leviora caducis,
inrita, qua visum est, ventus et unda ferunt. —Amores Ovidii Nasonis [3][2]

class. (41/42 p.C.n.)

  • Scipionis filiae ex aerario dotem acceperunt, quia nihil illis reliquerat pater. Aequum me hercules erat populum Romanum tributum Scipioni semel conferre, cum a Carthagine semper exigeret. O felices viros puellarum, quibus populus Romanus loco soceri fuit! Beatioresne istos putas, quorum pantomimae deciens sestertio nubunt, quam Scipionem, cuius liberi a senatu, tutore suo, in dotem aes grave acceperunt? —De consolatione ad Helviam matrem Senecae [4][2]

saec. I.

  • Quem enim puellarum acturum esse curam? quem alium futurum Alexandrum? iterum esse se captas, iterum excidisse regnum. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi [5][2]

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

  • Epigramma nostrum cum Fabulla legisset,
Negare nullam quo queror puellarum,
Semel rogata bisque terque neglexit
Preces amantis. Iam, Fabulla, promitte:
Negare iussi, pernegare non iussi. —Epigrammata M. Valerii Martialis [6][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 170 p.C.n.)

  • Et influunt innuptarum puellarum decorae suboles, hinc Gratiae gratissimae, inde Horae pulcherrimae, quae iaculis floris serti et soluti deam suam propitiantes scitissimum construxerant chorum, dominae voluptatum veris coma blandientes. Iam tibiae multiforabiles cantus Lydios dulciter consonant. —Metamorphoseon libri XI Apulei [7][2]

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

  • Secunda quaestio fuit quonam modo audiri atque accipi deberet, quod Plato, in civitate quam in libris suis condidit, κοινάς τάς γυναῖκας, id est communes esse mulieres, censuit et praemia viris fortissimis summisque bellatoribus posuit saviationes puerorum et puellarum. —Noctes Atticae A. Gellii [8][2]

saec. V.

  • in hiis igitur que strictura difficultatem partus incurrunt vel conductione regionum per quas fetus egeritur, sive frigore aeris, sive duritia corporis, sive cavitate clunium, aut brevitate matricis e natura veniente, aut cruditate nubentum puellarum et iniusti temporis conceptione, aut pinguedine partibus pregravatis et impressione turgentium membrorum, aut mestitudine vel timore aut collo matricis flexuoso, aut siccitate earundem partium sive qualibet causa, dimissionis erit sive indulgentie tempore primo adiuvanda pariens fomentis iugibus olei dulcis et calidi vel decoctione fenugreci ac lini seminis aut malve, aliquando et ovorum liquoribus admixtis. —Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant Caelii Aureliani [9][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Nunc, o tu turba puellarum, audi quod superna vox ad te sonat. Noli esse concubina, nec in altam vanitatem superbiae mentem tuam pone, ita quod velis honorem Regis discernere unicuique secundum statum suum, cum putas quod mihi non sit possibile, ut discernam solem et lunam et caetera ornamenta coeli. —Epistolae Hildegardis [10][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 37. ad contubernales et Egnatium, versus 4 — puellarum (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 Vicicitatio: puellarum.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 15, versus 45 — puellarum
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - De consolatione ad Helviam matrem. (The Latin Library):  XII, versus 6 — puellarum
  5. 5.0 5.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber X. Capitulum V, [22] — puellarum
  6. 6.0 6.1 Marcus Valerius Martialis - Epigrammata. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus. LXXXI, versus 2 — puellarum
  7. 7.0 7.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (The Latin Library): Liber X. Capitulum XXXII. Versus 2 — puellarum
  8. 8.0 8.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber duodevicesimus. Capitulum II, [8] — puellarum
  9. 9.0 9.1 Caelius Aurelianus, Gynaeciorum Sorani e graeco versorum et retractatorum quae exstant (Gynaecia from a thirteenth century manuscript; ed. Miriam F. Drabkin et Israel E. Drabkin. - Baltimore : The J. Hopkins Press, 1951). Liber secundus, caput 80 — puellarum
  10. 10.0 10.1 Hildegardis Bingensis - Epistolae. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Responsum Hildegardis — puellarum