putamini
Discretiva
putamini dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
putāminī | secunda pluralis | praesens | passiva | indicativus | putō (putāre) |
putāminī | secunda pluralis | praesens | passiva | imperativus | putō (putāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
putāminī | casus dativus singularis | substantivi putāmen |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /puˈtaːminiː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pu·tā·mi·nī — morphologica: put-amini
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 24, [89] — putamini
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: putamini.
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 29, cap. 11, [46] — putamini