Discretiva

  putatoris dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
putātōris casus genitivus singularis substantivi putātor

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /putaːˈtoːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tā·tō·ris — morphologica: putator-is

Loci

+/-
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Sed putatoris officium est pedali fere spatio citra iugum vitem compescere, ut e capite, quicquid teneri est, per bracchia emissum provocetur, et per iugum inflexum praecipitetur ad eam mensuram quae terram non possit contingere. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber quartus. Caput XVII. [5]  — putatoris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: putatoris.