putatorum
Discretiva
putatorum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales1 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
putātōrum | casus genitivus pluralis · genus masculinum | participii putātus |
putātōrum | casus genitivus pluralis · genus neutrum | participii putātus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /putaːˈtoːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pu·tā·tō·rum — morphologica: putat-orum
Proprietates grammaticales2 +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
putātōrum | casus genitivus pluralis | substantivi putātor |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /putaːˈtoːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: pu·tā·tō·rum — morphologica: putator-um
Loci +/-
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae (Universitas Turicensis). Epistola CXVIII. Caput 1, p. 4. — putarorum
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: putarorum.