putatote

Discretiva

putatote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putātōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /putaːˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·tō·te — morphologica: put-atote