putaveramus

Discretiva

putaveramus dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putāverāmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	putō (putāre)

API: /putaːweˈraːmus/

Syllabificatio phonetica: pu·tā·ve·rā·mus — morphologica: putav-eramus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

An forte volunt ut eis apud vos gratias agamus, quia cum dicant iudicem praemio a nobis esse corruptum, ipsi tam multa, quae pro nobis contra seipsos dixerunt et recitaverunt, gratis nobis omnia praestiterunt? Aut certe si propterea dicunt quod nos vicerint, quia melius egerunt causam Caeciliani quam nos, hoc plane credite illis. Nos enim duas lectiones pro illo sufficere putaveramus: illi autem quatuor protulerunt. —Epistolae Augustini ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Epistolae. (Universitas Turicensis): Epistola CXLI, p. 12. — putaveramus
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: putaveramus.