putavisti

Discretiva

putavisti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putāvistī	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /putaːˈwistiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·vis·tī — morphologica: putav-isti

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Nemo enim illorum inimicus mihi fuit voluntarius: omnes a me rei publicae causa lacessiti. Tu ne verbo quidem violatus, ut audacior quam Catilina, furiosior quam Clodius viderere, ultro me maledictis lacessisti, tuamque a me alienationem commendationem tibi ad impios civis fore putavisti. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis