putavit

Discretiva

putavit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /puˈtaːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·vit — morphologica: putav-it