Victionarium

puteo

Latine +/-

pūteō +/-

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈpuːteoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pū·te·ō — morphologica: put-eo

Verbum intransitivum +/-

pūt|eō, -ēre, -uī [1][2][3]

  1. Mali odoris esse. [4]

Coniugatio +/-

Verbum finitum

Thema Vox activa
pūt- Tempus praesens imperfectum futurum
Persona indicativ. coniunct. imperat. indicativ. coniunct. indicativ. imperat.
I. sing. pūteō pūteam   pūtēbam pūtērem pūtēbō  
II. sing. pūtēs pūteās pūtē! pūtēbās pūtērēs pūtēbis pūtētō!
III. sing. pūtet pūteat   pūtēbat pūtēret pūtēbit pūtētō!
I. plur. pūtēmus pūteāmus   pūtēbāmus pūtērēmus pūtēbimus  
II. plur. pūtētis pūteātis pūtēte! pūtēbātis pūtērētis pūtēbitis pūtētōte!
III. plur. pūtent pūteant   pūtēbant pūtērent pūtēbunt pūtentō!
Thema Vox activa
pūtu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. pūtuī pūtuerim pūtueram pūtuissem pūtuerō
II. sing. pūtuistī pūtueris pūtuerās pūtuissēs pūtueris
III. sing. pūtuit pūtuerit pūtuerat pūtuisset pūtuerit
I. plur. pūtuimus pūtuerimus pūtuerāmus pūtuissēmus pūtuerimus
II. plur. pūtuistis pūtueritis pūtuerātis pūtuissētis pūtueritis
III. plur. pūtuērunt pūtuerint pūtuerant pūtuissent pūtuerint

Verbum infinitum

Modus infinitivus participium
Tempus praesens perfectum futurum praesens perfectum futurum
Vox
activa 		pūtēre pūtuisse — pūtēns   —
Gerundium Gerundivum Supinum
pūtendī pūtendus, -a, -um — —

Dictiones collatae +/-

Dictiones derivatae +/-

Translationes +/-

Mali odoris essedilatare ▼
Mali odoris essecollabi ▲

Discretiva

  puteo dictio est in variis linguis:

Dictiones similes +/-

Formae affines +/-

Latine +/-

puteō +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
puteō casus dativus singularis substantivi puteus
puteō casus ablativus singularis substantivi puteus
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /ˈpute.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·te·ō — morphologica: pute-o

Hispanice +/-

puteo +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
puteo prima singularis praesens activa indicativus putear
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: [puˈteo]
Syllabificatio phonetica: pu·te·o — morphologica: pute-o

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43		Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50		 Phaedrus
ca. -10…+60		C. Plinius Secundus
23-79		 Isidorus Hispalensis
560-636 		Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (44 a.C.n.)

  • Ne Pherecydes quidem, ille Pythagorae magister, potius divinus habebitur quam physicus, quod, cum vidisset haustam aquam de iugi puteo, terrae motus dixit instare. —De divinatione Ciceronis [5][6]

class. (ca. 30 p.C.n.)

  • Mulsum, quo plus mellis habet, defrutum, quo magis incoctum est, passum, ex quo sicciore uva est, eo valentius est. Aqua levissima pluvialis est, deinde fontana, tum ex flumine, tum ex puteo, post haec ex nive aut glacie: gravior his ex lacu, gravissima ex palude. —De Medicina Celsi [7][6]

saec. I. (ca. 45 p.C.n.)

  • Homo in periclum simul ac venit callidus,
Reperire effugium quaerit alterius malo.
Cum decidisset vulpes in puteum inscia
Et altiore clauderetur margine,
Devenit hircus sitiens in eundem locum;
Simul rogavit esset an dulcis liquor
Et copiosus. Illa fraudem moliens:
«Descende, amice; tanta bonitas est aquae,
Voluptas ut satiari non possit mea».
Immisit se barbatus. Tum vulpecula
Evasit puteo nixa celsis cornibus,
Hircumque clauso liquit haerentem vado. —Fabulae Phaedri [8][6]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • perhibetur et Pherecydi, Pythagorae doctori, alia coniectatio, sed et illa divina, haustu aquae e puteo praesensisse ac praedixisse terrae motum. —Naturalis historia Plinii [9][6]
  • Hortos villae iungendos non est dubium riguosque maxime habendos, si contingat, praefluo amne, si minus, e puteo rota organisve pneumaticis vel tollenonum haustu rigatos. —Naturalis historia Plinii [10]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Potio a Graeca derivatione vocata; hanc enim illi πότος dicunt. Aqua generaliter vocata, quod superficies eius aequalis sit: hinc et aequora. Quam inde recentem dicimus quia non est utilis vetusta, ut vinum, sed statim sublata de flumine et fonte vel puteo; fetescit enim vetusta. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [11][6]

saec. XII.

  • Quapropter cum omni agmine suo sicut stipulam in puteum inferni proiectus est, ita ut ad eius casum exteriores tenebrae et os infernalis putei cum ipso puteo parata sunt; qui puteus sine mensura est, sicut et numerus perditorum angelorum numerum non habet. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [12][6]

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — pūteo, uī, ēre (tom. 2, p. 2098)
  2. ↑ 2.0 2.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — putere
  3. ↑ 3.0 3.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — puteo
  4. ↑ 4.0 4.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 979 — “PŪTĔO, es, ere, n. 2.”
  5. ↑ 5.0 5.1 Marcus Tullius Cicero - De divinatione. (The Latin Library): Liber primus. 50 [112] — puteo
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 6.6 Vicicitatio: puteo.
  7. ↑ 7.0 7.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XVIII. [12] — puteo
  8. ↑ 8.0 8.1 Phaedrus Augusti libertus, Liber Fabularum. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, IX. Vulpis et caper. Versus 11 — puteo
  9. ↑ 9.0 9.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 81, [191] — puteo
  10. ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 20, [60] — puteo
  11. ↑ 11.0 11.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XX. Caput III. [1] — puteo
  12. ↑ 12.0 12.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Pars secunda. Visio quinta, XIV — puteo
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=puteo&oldid=215927"