Discretiva

  puteris dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
putēris secunda singularis praesens passiva coniunctivus putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /puˈteːris/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·tē·ris — morphologica: put-eris

Loci

+/-
P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • multa miser timeo, quia feci multa proterve,
exemplique metu torqueor, ecce, mei.
saepe mihi dominaeque meae properata voluptas
veste sub iniecta dulce peregit opus.
hoc tu non facies; sed, ne fecisse puteris,
conscia de tergo pallia deme tuo. —Amores Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 4, versus 49 — puteris
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: puteris.