Discretiva

  quaerendas dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
quaerendās casus accusativus pluralis · genus femininum gerundivi quaerendus

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /kwae̯ˈrendaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: quae·ren·dās — morphologica: quaer-end-as

Loci +/-

Titus Livius -58/+17
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • A. Manlio Torquato Sardinia obvenerat: at nequiit ire in provinciam, ad res capitalis quaerendas ex senatus consulto retentus. —Ab urbe condita Titi Livii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber XLV, caput 16, [3] — quaerendas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quaerendas.