queror

Latine

Verbum temporale

quer|or, -ī, questus sum

1. Lamentari aliquid, eiulare.

Coniugatio

Radix praesens quer-
Praesens indicativum
dep.	sing.	plur.
I.	queror	querimur
II.	quereris	queriminī
III.	queritur	queruntur
Imperativus
dep.	querere	queriminī
Imperativus futurus
II.	queritor	—
III.	queritor	queruntor
Praesens subiunctivum
dep.	sing.	plur.
I.	querar	querāmur
II.	querāris	querāminī
III.	querātur	querantur
Imperfectum indicativum
dep.	sing.	plur.
I.	querēbar	querēbāmur
II.	querēbāris	querēbāminī
III.	querēbātur	querēbantur
Imperfectum subiunctivum
dep.	sing.	plur.
I.	quererer	quererēmur
II.	quererēris	quererēminī
III.	quererētur	quererentur
Futurum indicativum
dep.	sing.	plur.
I.	querar	querēmur
II.	querēris	querēminī
III.	querētur	querentur

Infinitivi act. dep. praes. — querī perf. —

Participia praes. querens, -antis perf. questus, -a, -um fut. questūrus, -a, -um

Gerundia et supina subst. querendum, -ī adiect. querendus, -a, -um supina questum, questū

Usus

• Morbo gravi adfectus saepe fatum suum questus est.

Dictiones derivatae

• conqueror
• conquestio
• conquestus
• querela
• querella
• queribundus
• querimonia
• queritor
• querulus
• questio
• questus

Translationes

Anglice

complain , lament , bewail

Francogallice

se plaindre , déplorer , se lamenter

Germanice

klagen , jammern , beklagen