quincunce

Discretiva

quincunce dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
quīncūnce	casus ablativus singularis	substantivi quīncūnx

Appellatio pronuntiatusque

API: /kwiːnˈkuːn.ke/

(classice)

Syllabificatio phonetica: quīn·cūn·ce — morphologica: quincunc-e

Loci

Quintus Horatius Flaccus -65…-8

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Marcus Valerius Martialis 40-103

Plinius minor 61-113

antiq.

class.

I

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 41-40 a.C.n.)

• Grais ingenium, Grais dedit ore rotundo

Musa loqui, praeter laudem nullius avaris;

Romani pueri longis rationibus assem

discunt in partis centum diducere. «dicat

filius Albini: si de quincunce remota est

uncia, quid superat? poteras dixisse.» «triens.» «eu,

rem poteris servare tuam. redit uncia, quid fit?»

«semis.» an, haec animos aerugo et cura peculi

cum semel imbuerit, speramus carmina fingi

posse linenda cedro et levi servanda cupresso? —Sermonum / Satyrarum libri II Q. Horatii Flacci

saec. I. (ca. 90-96 p.C.n.)

• Nullusne ergo etiam frugiferis adhibendus est decor? Quis negat? Nam et in ordinem certaque interualla redigam meas arbores. Quid illo quincunce speciosius, qui in quamcumque partem spectaueris rectus est? Sed protinus in id quoque prodest, ut terrae sucum aequaliter trahat. —Institutio oratoria Quintiliani

saec. I. (ca. 85-102 p.C.n.)

• Tertia res haec est, quod si cui forte legeris,

Sis licet usque malus, non odiosus eris.

Te conviva leget mixto quincunce, sed ante

Incipiat positus quam tepuisse calix.

Esse tibi tanta cautus brevitate videris?

Ei mihi, quam multis sic quoque longus eris! —Epigrammata M. Valerii Martialis

saec. I.

• Miraris quod Hermes libertus meus hereditarios agros, quos ego iusseram proscribi, non exspectata auctione pro meo quincunce ex septingentis milibus Corelliae addixerit. Adicis hos nongentis milibus posse venire, ac tanto magis quaeris, an quod gessit ratum servem. —Epistulae Plini minoris