Discretiva

  quinquagesimae dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
quīnquāgēsimae casus genitivus singularis · genus femininum numeri quīnquāgēsimus
quīnquāgēsimae casus dativus singularis · genus femininum numeri quīnquāgēsimus
quīnquāgēsimae casus nominativus pluralis · genus femininum numeri quīnquāgēsimus
quīnquāgēsimae casus vocativus pluralis · genus femininum numeri quīnquāgēsimus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kwiːn.kwaːˈgeːsi.mae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: quīn·quā·gē·si·mae — morphologica: quinqua-gesim-ae

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (70 a.C.n. / 684 a.u.)

  • Quid vero istae sibi quinquagesimae, quid porro nummorum accessiones volunt? quo id iure atque adeo quo id more fecisti? Nummos dabat arator. Quo modo aut unde? qui, si largissimus esse vellet, cumulatiore mensura uteretur, ut antea solebant facere in decumis, cum aequa lege et condicione venibant. Is nummum dabat! —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber tertius. XLIX. [118] — quinquagesimae
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: quinquagesimae.