regina
LatineRecensere
rēgīnaRecensere
AppellatioRecensere
rēgīna 
API: /reːˈgiːna/ (classice) - Syllabificatio phonetica: rē·gī·na — morphologica: regin-a
NotatioRecensere
Nomen substantivumRecensere
rēgīn|a, -ae fem. [1][2][3][4][5]
- Mulier regnum possidens, vel regis uxor.
- Reginae (Cleopatrae) fuga mihi non molesta.
- Leaena est regina animalium.
- Pro regis filia.
DeclinatioRecensere
| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | rēgīna | rēgīnae | I |
| gen. | rēgīnae | rēgīnārum | II |
| dat. | rēgīnae | rēgīnīs | III |
| acc. | rēgīnam | rēgīnās | IV |
| abl. | rēgīnā | rēgīnīs | VI |
| voc. | rēgīna | rēgīnae | V |
TranslationesRecensere
| Mulier regnum possidens | dilatare ▼ |
|---|
| Mulier regnum possidens | collabi ▲ |
|---|
|
| Pro regis filia | dilatare ▼ |
|---|
| Pro regis filia | collabi ▲ |
|---|
Discretiva
|
regina dictio est in variis linguis: |
Dictiones similesRecensere
Formae affinesRecensere
DacoromaneRecensere
reginaRecensere
Proprietates grammaticalesRecensere
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| regina | casus nominativus/accusativus singularis articulatus | substantivi regină |
AppellatioRecensere
API: /re'd͡ʒina/ - Syllabificatio phonetica: re·gi·na — morphologica: regin-a
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 60 — “RĒGĪNA, æ, f. 1.”
- ↑ 2.0 2.1 Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 63 — “rēgīna, æ, f. [rex]”
- ↑ 3.0 3.1 Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — rēgīna, ae, f. (rēx) (tom. 2, p. 2278)
- ↑ 4.0 4.1 Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — regina
- ↑ 5.0 5.1 Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — regina