Discretiva

  relatione dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
relātiōne casus ablativus singularis substantivi relātiō

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /relaːtiˈoːne/(classice)
Syllabificatio phonetica: re·lā·ti·ō·ne — morphologica: re-lation-e

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • Et de universitate quidem generis humani magna ex parte in relatione gentium diximus. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 1, [6] — relatione
  2. Vicicitatio: relatione.