relato

Discretiva

relato dictio est in variis linguis:

• Hispanice: relato
• Italice: relato
• Lusitane: relato

Dictiones similes

• Hispanice: relató

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
relātō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii relātus
relātō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii relātus
relātō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii relātus
relātō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii relātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈlaːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·lā·tō — morphologica: re-lat-o

Hispanice

relato

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
relato	prima singularis	praesens	activa	indicativus	relatar

Appellatio pronuntiatusque

API: [reˈlato]

Syllabificatio phonetica: re·la·to — morphologica: re-lat-o

Lusitane

relato

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
relato	prima singularis	praesens	activa	indicativus	relatar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ʁɨˈłatu]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: re·la·to — morphologica: re-lat-o

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• … summa autem Asclepiadi Prusiensi condita nova secta, spretis legatis et pollicitationibus Mithridatis regis, reperta ratione qua vinum aegris medetur, relato e funere homine et conservato, sed maxime sponsione facta cum fortuna, … —Naturalis historia Plinii