resolutura
Discretiva
|
resolutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-resolūtūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| resolūtūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii resolūtūrus |
| resolūtūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii resolūtūrus |
| resolūtūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
| resolūtūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
| resolūtūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /resoluːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·ra — morphologica: re-solut-ur-a
resolūtūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| resolūtūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii resolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /resoluːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·rā — morphologica: re-solut-ur-a