resoluturo
Discretiva
|
resoluturo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| resolūtūrō | casus dativus singularis · genus masculinum | participii resolūtūrus |
| resolūtūrō | casus ablativus singularis · genus masculinum | participii resolūtūrus |
| resolūtūrō | casus dativus singularis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
| resolūtūrō | casus ablativus singularis · genus neutrum | participii resolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /resoluːˈtuːroː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: re·so·lū·tū·rō — morphologica: re-solut-ur-o
