resolvebamus

Discretiva

resolvebamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
resolvēbāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	resolvō (resolvere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /resolweːˈbaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·sol·vē·bā·mus — morphologica: re-solv-ebamus