resolverim

Discretiva

resolverim dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
resolverim	prima singularis	perfectum	activa	coniunctivus	resolvō (resolvere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /reˈsolwerim/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·sol·ve·rim — morphologica: re-solv-erim