resolvitote

Discretiva

resolvitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
resolvitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	resolvō (resolvere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /resolwiˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: re·sol·vi·tō·te — morphologica: re-solv-itote