resurgo
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio
+/-Verbum intransitivum
+/-resurg|ō, -ĕre, resurrēxī, resurrectum
Coniugatio
+/-Radix perfecta resurrex- | ||
---|---|---|
Perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | resurrexī | resurreximus |
II. | resurrexistī | resurrexistis |
III. | resurrexit | resurrexērunt |
Perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | resurrexerim | resurrexerīmus |
II. | resurrexerīs | resurrexerītis |
III. | resurrexerit | resurrexerint |
Plusquam perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | resurrexeram | resurrexerāmus |
II. | resurrexerās | resurrexerātis |
III. | resurrexerat | resurrexerant |
Plusquam perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | resurrexissem | resurrexissēmus |
II. | resurrexissēs | resurrexissētis |
III. | resurrexisset | resurrexissent |
Futurum perfectum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | resurrexerō | resurrexerimus |
II. | resurrexeris | resurrexeritis |
III. | resurrexerit | resurrexerint |
|
|
|