ruiturae
Discretiva
ruiturae dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ruitūrae | casus genitivus singularis · genus femininum | participii ruitūrus |
ruitūrae | casus dativus singularis · genus femininum | participii ruitūrus |
ruitūrae | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii ruitūrus |
ruitūrae | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii ruitūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ruiˈtuːrae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ru·i·tū·rae — morphologica: ruit-ur-ae