salutari
Discretiva
salutari dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
salūtārī | —
|
praesens | passiva | infinitivus | salūtō (salūtāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /sa.luːˈtaːriː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sa·lū·tā·rī — morphologica: salut-ari
Loci +/-
Quintus Curtius Rufus fl.c.50 | C. Plinius Secundus 23–79 |
Apuleius ca. 125-170 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber VI. Capitulum XI, [23] — salutari
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: salutari.
- ↑ 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodecimus, cap. 7, [14] — salutari
- ↑ Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber V. Capitulum XXVI. Versus 1 — salutari