Discretiva

  scribebam dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
scrībēbam prima singularis imperfectum activa indicativus scrībō (scrībere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /skriːˈbeːbam/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrī·bē·bam — morphologica: scrib-ebam

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
–106…–43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

  • Recentissima tua est epistula Kalendis data, in qua optas congressum pacemque non desperas; sed ego cum haec scribebam nec illos congressuros nec, si congressi essent, Pompeium ad ullam condicionem accessurum putabam. quod videris non dubitare, si consules transeant, quid nos facere oporteat, certe transeunt vel, quo modo nunc est, transierunt. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (Universitas Turicensis): Liber octavus. Ep. 15 [3] — scribebam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: scribebam.