Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /skriːˈben.dus/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrī·ben·dus — morphologica: scrib-end-us

Notatio

+/-
← Latinescrībō (scrībere)

Gerundivum

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
scrībendus
passiva gerundivum­ nominativo scrībō (scrībere)

Declinatio

+/-
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. scrībendus scrībenda scrībendum nom. scrībendī scrībendae scrībenda
gen. scrībendī scrībendae scrībendī gen. scrībendōrum scrībendārum scrībendōrum
dat. scrībendō scrībendae scrībendō dat. scrībendīs scrībendīs scrībendīs
acc. scrībendum scrībendam scrībendum acc. scrībendōs scrībendās scrībenda
abl. scrībendō scrībendā scrībendō abl. scrībendīs scrībendīs scrībendīs
voc. scrībende scrībenda scrībendum voc. scrībendī scrībendae scrībenda

Loci

+/-
Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Assiduus dicebatur apud antiquos qui assibus ad aerarium expensum conferendis erat, et in negotiis quoque publicis frequens; unde et per S, non per D scribendus est. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber X. De vocabulis. Caput A. [17] — scribendus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: scribendus.