Discretiva

  scripseris dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
scrīpseris secunda singularis perfectum activa coniunctivus scrībō (scrībere)
scrīpseris secunda singularis futurum exactum activa indicativus scrībō (scrībere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈskriːp.se.ris/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrīp·se·ris — morphologica: scrips-eris

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
–106…–43
M. Fabius Quintilianus
ca. 35–100
P. Cornelius Tacitus
55–117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Litterae vero tuae cum amantissime tum honorificentissime scriptae sic me adfecerunt ut non dare tibi beneficium viderer sed accipere a te ita petente ut inimicum meum, necessarium tuum me invito servare nolles, cum id nullo negotio facere posses. ego vero tibi istuc, mi Antoni, remitto atque ita ut me a te, cum iis verbis scripseris, liberalissime atque honorificentissime tractatum existimem, idque cum totum, quoquo modo se res haberet, tibi dandum putarem, tum do etiam humanitati et naturae meae. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

saec. I.  (ca. 90–96 p.C.n.)

  • Sed non firme tantum continere verum etiam cito percipere multa acturos oportet, nec quae scripseris modo iterata lectione complecti, sed in cogitatis quoque rerum ac verborum contextum sequi, et quae sint ab adversa parte dicta meminisse, nec utique eo quodicta sunt ordine refutare sed oportunis locis ponere. Quin extemporalis oratio non alio mihi videtur mentis vigore constare. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

  • ‘aut transeamus ad illa instituta, si potiora sunt, aut nova cupientibus auferatur dux et auctor. ista secta Tuberones et Favonios, veteri quoque rei publicae ingrata nomina, genuit. ut imperium evertant libertatem praeferunt: si perverterint, libertatem ipsam adgredientur. frustra Cassium amovisti, si gliscere et vigere Brutorum aemulos passurus es. denique nihil ipse de Thrasea scripseris: disceptatorem senatum nobis relinque.’ extollit ira promptum Cossutiani animum Nero adicitque Marcellum Eprium acri eloquentia. —Annales P. Cornelii Taciti [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Epistolae ad Atticum. (The Latin Library): Liber quartus decimus. Ep. 13b [2] — scripseris
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: scripseris.
  3. 3.0 3.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber undecimus, II. De memoriae usu, arte, adiumentis. Sitne ad verbum ediscendum. [2] — scripseris
  4. 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XVI. [22] — scripseris