class. (56 a.C.n. / 698 a.u.)
- Quod me admones ut scribam illa Hortensiana, in alia incidi, non immemor istius mandati tui, sed mehercule incipiendo refugi, ne, qui videor stulte illius amici [non] intemperiem tulisse, rursus stulte iniuriam illius faciam illustrem si quid scripsero, et simul ne βαϑύτης mea, quae in agendo apparuit, in scribendo sit occultior et aliquid satisfactio levitatis habere videatur. sed viderimus. tu modo quam saepissime ad me aliquid. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
class. (45 a.C.n. / 709 a.u.)
- Ligarianam praeclare vendidisti. posthac quicquid scripsero, tibi praeconium deferam. quod ad me de Varrone scribis, scis me antea orationes aut aliquid id genus solitum scribere ut Varronem nusquam possem intexere. postea autem quam haec coepi φιλολογώτερα, iam Varro mihi denuntiaverat magnam sane et gravem προσφώνησιν. biennium praeteriit cum ille Καλλιππíδης adsiduo cursu cubitum nullum processerit. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [3]
class. (anno 586 u.c.)
- Quae ad bellum opus sunt et senatus decrevit et, quoniam extemplo proficisci placet neque ego in mora sum, C. Licinius collega, vir egregius, aeque enixe parabit ac si ipse id bellum gesturus esset. Vos quae scripsero senatui ac vobis, iis modo credite et cavete rumores credulitate vestra alatis, quorum auctor nemo extabit. Nam nunc quidem, quod vulgo fieri, hoc praecipue bello, animadverti, nemo tam famae contemptor est cuius non debilitari animus possit. —Ab urbe condita Titi Livii [4][2]