Discretiva

  scripsisti dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
scrīpsistī secunda singularis perfectum activa indicativus scrībō (scrībere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /skriːpˈsis.tiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrīp·sis·tī — morphologica: scrips-isti

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
–106…–43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Quintus hic dies, Brute, finem faciet Tusculanarum disputationum, quo die est a nobis ea de re, quam tu, ex omnibus maxime probas, disputatum. Placere enim tibi admodum sensi et ex eo libro, quem ad me accuratissime scripsisti, et ex multis sermonibus tuis virtutem ad beate vivendum se ipsa esse contentam. Quod etsi difficile est probatu propter tam varia et tam multa tormenta fortunae, tale tamen est, ut elaborandum sit, quo facilius probetur. Nihil est enim omnium quae in philosophia tractantur, quod gravius magnificentiusque dicatur. —Tusculanae disputationes Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber quintus. I [1] — scripsisti
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: scripsisti.