servaverim
Discretiva
servaverim dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
servāverim | prima singularis | perfectum | activa | coniunctivus | servō (servāre) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ser'waːwerim/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ser·vā·ve·rim — morphologica: servav-erim
Loci +/-
Titus Livius -58…+17 |
Franciscus Petrarca 1304-1374 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas humanistica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber VI, caput 14, [3] — servaverim
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: servaverim.
- ↑ 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole extravagantes. (Universitas Turicensis): 29.: [(Misc. 12) A Ianze Streda] — servaverim