Discretiva

  servemur dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
servēmur prima pluralis praesens passiva coniunctivus servō (servāre)

Appellatio +/-

 API: /serˈweːmur/(classice)
Syllabificatio phonetica: ser·vē·mur — morphologica: serv-emur

Usus +/-

Latinitas mediaevalis

saec. IX.

  • Petamus epulas verbi, quibus alamur; quaeramus amicum qui det; pulsemus ostium, quo servemur absconse: magnam spem dedit et dat ille qui promittendo non decipit. —Homiliae Rabani Mauri (c.780-856)