sinite

Discretiva

sinite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
sinite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	sinō (sinere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsinite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: si·ni·te — morphologica: sin-ite