sinitote

Discretiva

sinitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
sinitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	sinō (sinere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /siniˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: si·ni·tō·te — morphologica: sin-itote