solutione
Discretiva
solutione dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtiōne | casus ablativus singularis | substantivi solūtiō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /soluːtiˈoːne/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·ti·ō·ne — morphologica: solution-e
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXVII, cap. 91, [114] — solutione
- ↑ Vicicitatio: solutione.