solutionibus
Discretiva
solutionibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtiōnibus | casus dativus pluralis | substantivi solūtiō |
solūtiōnibus | casus ablativus pluralis | substantivi solūtiō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /soluːtiˈoːnibus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·ti·ō·ni·bus — morphologica: solution-ibus
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXIV, cap. 48, [81] — solutionibus
- ↑ Vicicitatio: solutionibus.