solutura
Discretiva
solutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
solūtūra +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii solūtūrus |
solūtūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii solūtūrus |
solūtūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii solūtūrus |
solūtūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii solūtūrus |
solūtūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /soluːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·ra — morphologica: solut-ur-a
solūtūrā +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solūtūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii solūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /soluːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: so·lū·tū·rā — morphologica: solut-ur-a