Discretiva

  solvente dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
solvente casus ablativus singularis participii solvēns

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /solˈwente/(classice)
Syllabificatio phonetica: sol·ven·te — morphologica: solv-ent-e

Germanice +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
solvente casus nominativus singularis · genus femininum · flexus fortis adiectivi solvent
solvente casus accusativus singularis · genus femininum · flexus fortis adiectivi solvent
solvente casus nominativus pluralis · flexus fortis adiectivi solvent
solvente casus accusativus pluralis · flexus fortis adiectivi solvent
solvente casus nominativus singularis · genus masculinum · flexus lenis adiectivi solvent
solvente casus nominativus singularis · genus femininum · flexus lenis adiectivi solvent
solvente casus accusativus singularis · genus femininum · flexus lenis adiectivi solvent
solvente casus nominativus singularis · genus neutrum · flexus lenis adiectivi solvent
solvente casus accusativus singularis · genus neutrum · flexus lenis adiectivi solvent
solvente casus nominativus singularis · genus femininum · flexus mixtus adiectivi solvent
solvente casus accusativus singularis · genus femininum · flexus mixtus adiectivi solvent

Appellatio pronuntiatusque +/-

solvente API: [zɔlˈvɛntə](appellatio normata)
Syllabificatio phonetica: sol·ven·te