solventes
Discretiva
solventes dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
solventēs +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solventēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii solvēns |
solventēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii solvēns |
solventēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii solvēns |
solventēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii solvēns |
solventēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii solvēns |
solventēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii solvēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /solˈwenteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sol·ven·tēs — morphologica: solv-ent-es
Germanice +/-
solventes +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
solventes | casus nominativus singularis · genus neutrum · flexus fortis | adiectivi solvent |
solventes | casus accusativus singularis · genus neutrum · flexus fortis | adiectivi solvent |
solventes | casus nominativus singularis · genus neutrum · flexus mixtus | adiectivi solvent |
solventes | casus accusativus singularis · genus neutrum · flexus mixtus | adiectivi solvent |
Appellatio pronuntiatusque +/-
solventes API: [zɔlˈvɛntəs] (appellatio normata) - Syllabificatio phonetica: sol·ven·tes