solverentur
Discretiva
solverentur dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
solverentur | tertia singularis | imperfectum | passiva | coniunctivus | solvō (solvere) |
Appellatio +/-
API: /solweˈrentur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sol·ve·ren·tur — morphologica: solv-erentur
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXV, cap. 6, [20] — solverentur
- ↑ Vicicitatio: solverentur.